- Rotterdam wordt vaak in één adem genoemd met New York City. Tijdens mijn eerste dag in Rotterdam, begreep ik nog niet helemaal waar die vergelijking vandaan kwam, maar daar zou gauw verandering in komen. Vooral het gebied rond Kop van Zuid deed me met zijn wolkenkrabbers en unieke gebouwen aan NYC denken.
Inhoudstafel
12u: Zondagsmarkt op de Binnenrotte
Zondagochtend trekken we na een heerlijk ontbijt bij Inntel Hotel Rotterdam Centre opnieuw de oude Stadsdriehoek in, op weg naar Binnenrotte. Dit plein is vlak aan de mooie Markthal van Rotterdam gelegen. Tussen april en oktober kan je er elke zondag terecht voor een grote markt. De markt telt zo’n 150 kraampjes. Je krijgt er dus niet alleen allerlei etenswaren te zien, maar ook kleding, bloemen, lederwaren, juwelen, enz.
Ook op dinsdag en zaterdag is er op de Binnenrotte trouwens markt. Voor de Centrummarkt komen er zo’n 100 kraampjes bij met onder andere tweedehandswaren zoals meubels. De wekelijkse Centrummarkt op de Binnenrotte is de op één na grootste markt van Nederland! De Centrummarkt is bijna de hele dag toegankelijk, de Zondagsmarkt is echter alleen in de namiddag te bezoeken.
14u: Het Noordereiland in Rotterdam
Er zijn steeds twee grote bruggen die in het oog springen wanneer je in Rotterdam rondloopt. Eén daarvan is de rode Willemsbrug. Deze gaat net zoals de Erasmusbrug over de Nieuwe Maas. Beide bruggen verbinden het centrum van Rotterdam telkens met een ander stukje eiland. De stalen Willemsbrug maakt de verbinding met het piepkleine Noordereiland.
Bij het betreden van de Willemsbrug vallen vooral de 50m hoge rode balken op waar de kabels die het wegdek omhoog houden aan vastgemaakt zijn. Het is meestal de Erasmusbrug die veel bekijks heeft, toch is ook deze Willemsbrug de moeite! De brug won in 1983 de Nationale Staalprijs.
Wanneer je over de brug wandelt, word je getrakteerd op het prachtige zicht van de Nieuwe Maas. Aan de overzijde lonkt de Erasmusbrug en de Kop Van Zuid-wijk.
Dat het Noordereiland eigenlijk maar zo’n 67 hectare groot is, besef je al snel wanneer je bij het naderen van het eiland al de volgende bruggen kan zien liggen om de verbinding te maken met de Kop van Zuid-wijk. We vinden het gezellig wandelen aan de kade met de oude huizen. Tijdens WOII spaarde de Luftwaffe het eiland grotendeels van bombardementen, daar de Duitsers zich hier schuilhielden. De nog overlevende woningen zorgden er dan ook voor dat het Noordereiland sinds 2005 de status van Beschermd Stadsgezicht kreeg.
Op de Maaskade blikken we nog even terug op het oude stadscentrum. We kunnen de Stadsdriehoek zien waar vooral het Witte Huis nog goed te spotten is, maar ook de Stadsbibliotheek en de Gele Kubussen die we de dag voordien bezocht hadden, zijn nog herkenbaar.
Een gele watertaxi zoeft voorbij. Deze kan je bijna overal nemen, de Watertaxi heeft namelijk 50 locaties verspreid over Rotterdam en Schiedam. Afhankelijk van het aantal zones betaal je tussen €4,5 en €10. Je kan ook een rondvaart boeken, prijzen hiervoor starten vanaf €30. Je kan online of telefonisch reserveren.
Een Spar, een Aldi en enkele restaurantjes, … Dat is het zo’n beetje op het Noordereiland. Ondanks zijn uitstekende ligging en het rijke economische verleden, valt er vandaag niet veel meer te beleven op het eiland.
Al vinden we in de Spar wel een nieuwe link met New York City: het favoriete ijstheedrankje van mening Amerikaan ‘Snapple’, is namelijk ook bij onze noorderburen verkrijgbaar! Wist je dat Snapple iced tea onstaan is in Brooklyn, New York? Wist je ook dat je in de meeste flesjes een gek, maar echt feit kan terugvinden op de onderzijde van het deksel?
14u30: Kop Van Zuid-Entrepot
We nemen de oude Koninginnenbrug met zicht op de parallel gelegen Koningshavenbrug, beter gekend als “de Hef” naar Kop Van Zuid. Het is rustig wandelen aan de Entrepothaven die eens een drukte van jewelste moet geweest zijn. De oude kranen en de gemoderniseerde opslagruimtes getuigen van dit verleden.
We lopen op de Vijf Werelddelenkade en zien op de gevels van de voormalige pakhuizen de werelddelen geschreven staan. Ter hoogte van ‘Azië’ houden we halt. We vlijen ons neer op enkele bamboestoelen en bestellen bij Bregjes proeflokaal een cocktail. Het zonnige terras, palmbomen op de kaai en luxejachten in de Entrepothaven geven ons bijna het gevoel dat we op één of andere exotische bestemming zijn. Niets is minder waar, we zitten gewoonweg in Nederland!
In de Kop Van Zuid-wijk wordt de ene haven met de andere haven afgewisseld. Zowel oude als moderne bruggen zorgen voor de verbindingen tussen deze wierwar van eilandjes. Zo had ook onderstaande brug zijn charme, al moest ze met het warme weer wel onder water worden gezet opdat ze niet te veel zou opwarmen en uitzetten. Anders zou de brug niet meer kunnen openen.
15u: Van haven naar haven in Rotterdam
We genieten met volle teugen van het prachtige, zonnige weer en wandelen via de kades van haven naar haven. We wandelen nog enkele gezellige terrasjes voorbij, maar de meeste zijn te vinden op de kaai van Vijf Werelddelen. Wanneer we bijvoorbeeld langs de Binnenhaven of Spoorweghaven lopen, zien we vooral residentiële woningen. Hierdoor is het een opvallende stille en rustige buurt, perfect voor een namiddagwandeling!
15u30: Ichthushof, een verrassing in het betonnen geweld.
Aan Laan op Zuid nemen we via enkele trappen – op het eerste zicht – een steegje dat ons naar de parallel gelegen Posthumalaan moet brengen. Algauw beseffen we dat dit geen gewoon steegje is, het blijkt een binnentuin te zijn: Ichthushof. De moderne tuin maakt deel uit van de Hogeschool Inholland Rotterdam, voorheen Ichthus Hogeschool.
Slechts een klein stukje binnentuin, maar de moeite om eens in te vertoeven. Telkens wanneer je een paar meter verder wandelt in de tuin, krijg je een volledig ander uitzicht. Hetzij op de tuin zelf, hetzij op de omliggende gebouwen. Ichthushof zorgt voor een aangename afwisseling tussen de wolkenkrabbers. Wat voorheen een lelijk dak van een metrobuis was, is nu een mooi groen, mossig landschap. Vanuit de binnentuin krijg je door de verschillende niveauverschillen bovendien een originele kijk op de gebouwen van de hogeschool. Mij doet het alvast weer een beetje aan New York City denken, alsof ik op een ministukje High Line zit. Veel aangenamer dan die Luchtsingel van Rotterdam.
15u45: Dobberend Bos en Drijvend Paviljoen, innovativiteit aan de Rijnhaven
Na een mini-pauze in Ichthushof bereiken we eindelijk de Posthumalaan, gelegen aan de Rijnhaven. Hier is het een ander stukje innovativiteit die onze aandacht trekt. Het meest opvallende is het Drijvend Paviljoen. In de verte lijken het wel op drie doorzichtige iglo’s. Het geraamte van de paviljoenen hebben een honinggraatachtige structuur.
Het Drijvend Paviljoen is eigenlijk een evenementsruimte, dus hoewel je het niet kan betreden tenzij je er een activiteit bezoekt, is ’t best leuk om te zien. De bollen vallen natuurlijk niet alleen door hun vorm op en omdat ze drijven op het water, maar ook omdat het een duurzaam gebouw is.
Het maakt deel uit van Rotterdams Climate Proof-project, waarbij Rotterdam op zoek is gegaan naar alternatieven voor de toekomst. Zo stijgt het Drijvend Paviljoen met de waterspiegel mee en heeft het gebouw voldoende energie, verwarming en verkoeling dankzij zonne-energie, daarnaast zuivert het ook zijn eigen toiletwater.
Vlak naast het Drijvend Paviljoen valt er een andere merkwaardigheid te bespeuren. In het midden van het water drijven er bomen. Dobberend Bos is een kunstproject gerealiseerd door Jeroen Everaert. Hij werd eigenlijk geïnspireerd door Jorge Bakker, die met zijn ‘In search of habitus’ een gelijkaardig ontwerp had gemaakt. Bakkers versie was een stuk kleiner, het zat namelijk in een aquarium. Everaert wilde dit grootschaliger aanpakken.
Hoewel het lijkt alsof de bomen op kleine boeien drijven, blijkt het onder het wateroppervlak om een gigantische boei te gaan. De bomen moeten er tenslotte echt in kunnen groeien en leven. Er werd trouwens voor de iep gekozen omdat deze bomen het beste bestand zijn tegen de wind, de temperaturen, de golfslag en de beperkte ruimte van de boei. De oude stalen boeien werden uit de Noordzee verwijderd om plaats te maken voor nieuwe boeien uit kunststof: het ideale moment om een tweede leven te geven aan deze bakentonnen. De boeien werden wel wat aangepast om de bomen in leven te kunnen houden, zo is er onderaan een waterreservoir aangemaakt van wel 600 liter. Afhankelijk van de weersomstandigheden komt er een boot zo’n vier keer per jaar water geven.
16u: Manhattan aan de Maas op de Wilhelminapier
Naast het Drijvend Paviljoen en Dobberend Bos lopen we via de Antoine Platekade naar ’t puntje van Kop Van Zuid, ook beter gekend als Wilhelminapier (de naam van de kade aan de andere kant). Het is vooral op Kop Van Zuid dat je oog in oog komt te staan met de meest indrukwekkende gebouwen van Rotterdam.
Contrast tussen oud en nieuw: ’t Leidsche Veem en De Rotterdam
Er staan ook nog enkel oude projecten op Wilhelminapier, waardoor je een kleurrijke mix aan gebouwen krijgt. Zoals bovenstaand oud pakhuis ’t Leidsche Veem uit 1896 dat van tabaksopslagplaats veranderde in appartementen. Al zijn de wolkenkrabbers die ver boven ’t Leidsche Veem uittorenen de eyecatchers. De bijna als Tetris-lijkende op elkaar gestapelde blokken van De Rotterdam is met z’n 149 meter hoog en 160.000 vierkante meter oppervlakte het grootste gebouw van Europa!
Belvedère, de eerste wolkenkrabber langs de Nieuwe Maas
Naast De Rotterdam valt er ook niet naast de Belvedère te kijken. Het was ooit de eerste wolkenkrabber op ’t schiereiland en valt ook vandaag tussen de andere hoge torens nog steeds op. Het gebouw dat ook wegens zijn ligging ‘Toren op Zuid’, of wegens zijn nieuwe eigenaar ‘Het KPN-gebouw’ genoemd wordt, is met z’n 96,5 meter dan ook geen klein gebouw te noemen. Al spreekt vooral de voorzijde tot de verbeelding.
De façade helt namelijk 5,9º over, dat is zelfs meer dan de Toren van Pisa! Gelukkig wordt deze ondersteund door een 50 meter lange stalen pilaar. Daar Belvedère vlakbij de Erasmusbrug staat, past deze pilaar bovendien mooi in dezelfde lijnen van de kabels van de brug. Wie ’s avonds het gebouw voorbijkomt, krijgt een indrukwekkende led-show te zien die over de hele gevel van ’t gebouw te zien is.
Het Fotomuseum in Rotterdam, meest opvallende gebouw op Kop Van Zuid
Aan de andere zijde van De Rotterdam vind je een stuk lager gebouw, toch is dit gebouw misschien wel het meest opvallende gebouw langs De Nieuwe Maas. In de verte lijkt het alsof er een platte witte doos op een ander gebouw ligt. De ronde vorm van de ‘doos’ en (buiten ’t witte omhulsel) glazen wanden, hebben iets weg van een kijker. Alsof de basis van het gebouw een verrekijker vasthoudt. Of is het een fototoestel? Dit gebouw herbergt namelijk niet voor niets het Fotomuseum van Rotterdam.
Van New Orleans naar de rest van de wereld, of was ’t van Rotterdam?
Achter het Fotomuseum zie je nog een wolkenkrabber. New Orleans is met z’n 158,35 meter voorlopig nog de hoogste woontoren in Nederland en het op één na hoogste gebouw van Rotterdam. Naast New Orleans staat het halfronde 124 meter hoge World Port Center waar het Havenbedrijf van Rotterdam is in gevestigd.
De Holland-Amerika Lijn in Rotterdam: Hotel New York en Montevideo
Er zijn nog veel meer gebouwen op Wilhelminapier met havenactiviteiten. Het lage, brede gebouw tussen De Rotterdam en het Fotomuseum is de Cruise Terminal van Rotterdam. Wie wil kan hier trouwens in ’t Café of op ’t terras genieten van een mooi zicht op de Nieuwe Maas. Je kan er zowel voor lunch als diner terecht. Kop Van Zuid was trouwens altijd al dé vertrekhaven voor grote scheepsreizen. Zo getuigt Hotel New York, eens het hoofdkantoor van de Holland-Amerika Lijn, nog van dit rijke verleden.
Tegenwoordig maakt de Holland America Line deel uit van Carnival, de grootste cruisevaartonderneming ter wereld. Deze zit gebaseerd in Seattle in Amerika. Na 36 jaar afwezigheid in Rotterdam, keerde Holland America Line terug naar Kop Van Zuid. Niet toevallig zit de Holland America Line nu in de 152 meter hoge Montevideo. Dit gebouw is niet alleen vlak achter Hotel New York te vinden, maar werd ook gebouwd met de verschillende typische bouwstijlen van Amerika en Nederland in gedachten. Er zijn ook heel wat verwijzingen naar de scheepvaart in het gebouw verwerkt, zoals sommige ramen die op patrijspoorten lijken.
Ook wie in de buurt rondwandelt merkt zeker nog verwijzingen op naar het weelderige verleden van de oude cruiseliners. Zo staan er vlakbij Hotel New York verschillende steden van het Amerikaans continent in gigantische letters op de grond geschreven. Je kan ze vast en zeker beter lezen vanuit de lucht, kijk maar eens op Google Earth!
Hotel New York bevindt zich op het uiteinde van het Wilhelminapier-schiereiland. In de zomer is het zalig vertoeven op het terras of in één van de vele strandstoelen verspreid in het park voor het hotel. Heerlijk genieten van de zon en het zicht op het water!
Euromast, het hoogste gebouw van Rotterdam
Ook de Euromast kan je makkelijk vanaf hier zien. Euromast is niet alleen een plek waar je hoog boven de grond van het panorama kan genieten, maar je kan er ook eten en zelfs overnachten! Euromast is 185 meter hoog, de hoogste toren van Nederland.
Vroeger was de Euromast zo’n 120 meter hoog, maar toen er meer en meer hoge gebouwen rondom Euromast kwamen te staan, werd het moeilijker om boven de skyline te kijken. In de jaren 1970 plaatste Euromast nog een toren bovenop de toren: de Euroscoop, een roterende glazen lift met 360º zicht op Rotterdam. Op zonnige dagen zou je zo’n 30km ver moeten kunnen zien. Toch besloten wij deze attractie over te slaan omdat we de bekende torens van Rotterdam liever van dichterbij wilden ontdekken!
17u: Katendrecht, het Brooklyn van Rotterdam
We verlaten de Wilhelminapier via de Rijnhavenbrug en steken over naar Katendrecht. Bij het oversteken van de brug vallen meteen de oude loodsen en pakhuizen op. We zien ook veel kranen en hoogtewerkers, er is heel wat nieuw bouwgeweld in dit stukje Rotterdam. In de voormalige pakhuizen zitten nu nieuwe residenties en talloze creatieve projecten. Zo vind je er een circusschool, een verhalenhuis, een pinballmuseum, een vintage restaurant/galerij en zelfs een brouwerij!
Wij belanden algauw in een oude havenloods die omgetoverd werd tot de Fenix Food Factory. Je kan er vooral smullen van allerlei verschillende Rotterdamse specialiteiten, maar je kan er ook je boodschappen doen en je kan er terecht in een kleine boekhandel.
17u30: Hotspot op het Deli Plein, Thaïs restaurant Deli Bird
De Fenix Food Factory deed ons al een beetje watertanden, maar wanneer we de oude havenloods helemaal doorlopen en aan de andere zijde buitenkomen op het gezellige Deli Plein, leidt onze neus ons richting Deli Bird. Deli Bird is een restaurant met Thaïse keuken, iets waar mijn reismaatje en ik dol op zijn. Helaas krijgen we niet al te vaak de kans om lekker authentiek Thaïs te eten, dus deze kans wilden we niet laten voorbij gaan!
Deli Bird bevindt zich trouwens in goed gezelschap op het Deli Plein. Wie van een internationale keuken houdt, zal hier zeker zijn gading vinden. Zo is er ook Amerikaanse grill, haute cuisine, Surinaams, Peruviaans en Italiaans.
Bij Deli Bird gaan we voor Med mamuang: een groentewok met kip en cashewnootjes en natuurlijk een potje rijst. Voor het dessert laten we ons verleiden door mango met zoete rijst en ijs. We eten buiten op het terras op het sfeervolle Deli Plein, maar we ontdekken ook binnen een gezellig interieur. Wij waren er trouwens best vroeg op de avond, waardoor het er nog vrij rustig was. Deze situatie wijzigde echter snel, reserveren is dus de boodschap!
18u30: De Erasmusbrug, parel van Rotterdam
Na het eten keren we terug naar Wilhelminapier, waar we langs de Nieuwe Maas lopen terwijl we opnieuw de indrukwekkende gebouwen en wolkenkrabbers van Rotterdam voorbijwandelen. Langs deze zijde hebben we ook goed zicht op de Erasmusbrug, waarschijnlijk het bekendste zicht van Rotterdam.
Niet onlogisch ook, de brug is op z’n minst imponerend te noemen. De Erasmusbrug komt dan ook vaak in beeld. Zo is de brug steeds onderdeel van de Marathon van Rotterdam en was het de startplaats voor de Tour de France in 2010. Bovendien kan je moeilijk aan de brug ontsnappen terwijl je ergens in Rotterdam rondloopt. Bijna overal zie je wel een stukje van de Erasmusbrug piepen.
Net als de Willemsbrug wordt het wegdek door kabels gedragen. Bij deze brug hangen ze echter aan slechts één pyloon vast. De vorm van de witte pyloon is zo gracieus dat de Erasmusbrug ook wel eens de Zwaan wordt genoemd.
19u: Nieuwe Werk in Rotterdam
Bij een mooie avondzon wandelen we over de Erasmusbrug waarna we opnieuw het stadscentrum bereiken. De Willemskade leidt ons naar de buurt Nieuwe Werk waar een oude haven ons charmeert. De Veerhaven ziet er ontzettend romantisch uit bij de ondergaande zon. Het geluid van het water dat tegen de oude bootjes klotst en een jogger die naar adem puft onderbreken de stilte.
Ik onthoud voor een volgende keer restaurant Zenne aan het water, daar kan je blijkbaar een culinaire rondreis door Turkijke beleven. Hier zou ik geen moeite hebben om me in te beelden dat ik ergens aan de Bosporus in Istanbul zit. Voor slechts €30 krijg je er een gevarieerd drie-of viergangendiner.
Op het Westplein trekt Grand Café-Restaurant Loos de aandacht. Het is gevestigd in het oude Atlantic huis. Ik vind niet terug of de naam een verwijzing is naar Adolf Loos, bekende architect uit Wenen die er in een gelijkaardige stijl verschillende gebouwen ontworpen heeft. Het doet mij alvast denken aan de Loos-bar in Wenen.
In ieder geval is het maritieme thema in Nieuwe Werk wel duidelijk, kijk maar naar straatnamen zoals de Gedempte Zalmhaven of Scheepstimmermanslaan (leuke buurt overigens!). In Nieuwe Werk vinden we nog talloze mooie oude woningen terug waar vaak de details een streling voor het oog zijn.
We wandelen nog even langs de Willemskade om de mooie Rotterdamse skyline te bewonderen. Van deze kant lijkt Rotterdam inderdaad wel een beetje op New York City. Misschien is het daarom dat ik moeite heb met afscheid nemen van Rotterdam? Ik voelde me er meteen thuis. Kop Van Zuid is een mini-Manhattan en het oude stadscentrum lijkt het midden te zijn tussen Antwerpen en Gent, mijn thuishaven in België.
Hopelijk weer tot gauw Rotterdam! Ik kom beslist terug!
