Eindelijk ben ik er weer!
Ik had mezelf voorgenomen om veel te schrijven en zeker elke week een blog te posten. Makkelijker gezegd dan gedaan! Want ondanks dat ik graag schrijf, waren onze voorbije dagen goed gevuld! Vermoeidheid maakte zich dan ook al snel de baas over mij, en kleine ‘vrije’ momenten vulde ik liever op met een boekje lezen of wat zonnen. (Want met het regenseizoen hier blijft de zon vaak achter de wolken verstopt.)
Van de luchthaven naar St.Kilda in Melbourne
In mijn vorige blog las je reeds dat ik aangekomen was in m’n motel in St.Kilda. Zondagavond 16 februari was het dan eindelijk zover: BB kwam aan in Melbourne!
Dé handigste en goedkoopste manier om tussen de stad en de luchthaven te reizen, is door gebruik te maken van de Skybus. Slechts $18 per enkele rit ($30 voor heen-en terug, 3 maanden geldig.) Terwijl een taxi algauw $50 kost. De Skybus is bovendien voorzien op de vele bagage die de reizigers meesleuren, daarnaast zorgen ze er voor dat elke passagier een zitplaats heeft. Vol is vol! Maar wees niet ongerust, om de 10min. komt er een nieuwe bus aan. Onderweg krijg je een filmpje te zien van wat de staat Victoria je te bieden heeft.
In Melbourne vind je de bus in een speciaal voorziene terminal in het Southern Cross Station. Het station ligt centraal in de stad. Dus naast een hoop treinen vind je voor het station zijn deur ook een hoop trams. Melbourne heeft het beste openbare netwerk van heel Australië en het is dan ook een aanrader om een MYKI aan te schaffen. Trams, bussen en treinen, allemaal met de MYKI te betalen.
Hoewel de Skybus dag en nacht rijdt was het toch even spannend of BB het voor middernacht ging halen. De meeste trams rijden best lang, soms tot 2u ‘s nachts. Maar de tram die wij nodig hadden om ons tot in St.Kilda te brengen reed slechts tot middernacht.
Verblijf in St.Kilda
Gelukkig liet de douane BB door en we konden naar St.Kilda. Ondanks het late uur werd er natuurlijk nog wat gekletst. En kreeg ik bovendien tot mijn verrassing nog enkele cadeautjes die vanuit België meegestuurd waren met BB (zowaar een heel survivalpakket!). Mijn tim-tams die ik voor BB had gekocht konden niet bepaald op tegen de lekkere chocolade paardenkopjes van De Zwarte Vos (Merci Annie!)
We verbleven in het simpele Easy Stay Motel. Goed gelegen in St.Kilda, op een paar minuten van het strand en recht voor de deur de tram. Geen ontbijt inbegrepen, maar handig was wel dat er een kleine koelkast in de kamer stond. Voor BB aankwam had ik wat inkopen gedaan (lekker fruit, enkele crackers, dips, fruitsap, tim-tams, …) Soms moet je het jezelf niet al te moeilijk maken. Het belangrijkste is tenslotte dat je een propere kamer hebt met een goede matras en wat te eten wanneer nodig.
Het hotel deed me een beetje denken aan de typische motels die je in een Amerikaanse film ziet. Hoewel ik het aan iedereen zou aanraden als je low budget en simpel wil reizen, hadden wij helaas geen geluk door renovatiewerken in het hotel. Heel veel lawaai overdag! ‘s Middags een dutje doen was dan ook een beetje moeilijk. Niet echt fijn als je met jetlag zit of wil bekomen van een drukke werkweek.
Flinders Street in Melbourne
Onze eerste dag in Melbourne was een beetje vreemd voor mij, het was alsof ik de stad opnieuw voor de eerste keer bezocht. Ik speelde de gids van dienst en probeerde tegelijkertijd met nieuwe ogen de stad te bekijken. Vanuit St.Kilda, de badstad, Melbourne binnenkomende besloot ik af te stappen aan ’t ‘Arts Precinct’, zodat we al wandelend de stad konden binnen komen. Eén van de mooiste uitzichten van Melbournes skyline krijg je dan ook wanneer je van de brug van St.Kilda Road van het ‘Arts Precinct’ naar Flinders Street loopt. Langs de Yarra River heb je mooi zicht op Flinders Station, Southbank, de Victoria Gardens, en Federation Square.
Wanneer je verder loopt kom je dus bij Flinders Station terecht, een plek waar heel wat mensen ‘under the clocks’ afspreken. Er zijn namelijk verschillende horloges voor elk perron. Ze duiden de tijd van aankomst van de volgende trein aan.
Wanneer je de straat over steekt kom je op het Federation Square terecht, een plek waar er altijd wel iets te doen is. Op de achtergrond zie je het ACMI (Australian Centre for the Moving Image). In de buurt ligt ook het bekende graffiti straatje: Hosier Lane. Altijd leuk om daar doorheen te lopen en prachtige kunst te zien evolueren doorheen de tijd.
Vergeet ook St.Pauls Cathedral niet. Vooral de blinkende houten vloer is betoverend.
Verborgen straatjes en galerijen in Melbourne
Hierna volgden we een wandeling die ik reeds eerder gedaan had: de verborgen straatjes en laantjes van Melbourne. Toen ik deze wandeling deed was dat op een zondag waardoor sommige stukken gesloten waren. Nu we deze wandeling tijdens de week deden was alles open waardoor ik stukken van Melbourne te zien kreeg die ik nog nooit eerder had gezien. Op het internet vind je dan ook talloze wandelingen en tips om de verstopte laantjes en galerijen te vinden. (Klik hier om onze wandeling te zien!) Je vindt er een leuke mix van oud en nieuw!
Melbourne, een échte koffiestad!
In Degraves Street gingen we ‘s morgens bij Degraves binnen voor een lekkere koffie en deelden we een panini. Zoals reeds vaker gezegd, in Melbourne nemen ze hun koffie erg serieus! Het zal dan ook niet verbazen dat er maar weinig zaken zoals Starbucks terug te vinden zijn in Melbourne. Nee, een Australiër trekt dan liever naar een kleine gezellige zaak zoals deze Degraves… Dewelke ons een beetje deed denken aan de Mokabon in Gent.
Wandeling langs de Esplanade in St.Kilda
In de namiddag trokken we terug naar St.Kilda waar we een wandeling langs de Esplanade deden en een antipasto deelden bij Beachcomber. Meestal zijn de porties bij de Australiërs vrij groot en ze kijken er dan ook niet van op wanneer je vraagt om een gerecht te delen. Door het warme weer krijg je ook overal een gratis fles water op tafel. Wanneer dit niet wordt opgediend moet je maar eens in de zaak zelf – in de buurt van de toog – kijken. Vaak staat er een kannetje water met enkele glazen bij. Je kan jezelf gewoon bedienen indien nodig. Handig toch?
Genieten van een prachtig uitzicht op de pier van St.Kilda
Toen de wolken voor de zon gingen hangen en de wind harder blies, besloten we terug te keren naar ons hotel en even een dutje te doen. Bij zonsondergang trokken we naar de pier waar we bijna van geblazen werden! Gelukkig maakte het zicht veel goed. De ondergaande zon maakte van Melbourne een gouden skyline in de verte.
Tijdens onze wandeling op de pier konden we een aardig praatje maken met een visser die me blij liet poseren met de vis die hij net aan de haak had geslagen. (Maar de foto van de visser met zijn dochter + vis vind ik net iets leuker!)
Na onze wandeling op de pier gingen we naar de “Main street” van St. Kilda. Ook wel gekend als “cupcake lane” wegens de vele lekkernijen die zaak na zaak uitgestald staan. Ik heb het natuurlijk over Acland Street.. Daar gingen we naar het “Hard Rock Café” van St.Kilda: Abbey Road. Hier genoten we van een (grote!) Cosmopolitan en een lekkere moussaka. De eigenaars van de zaak komen namelijk van Cyprus, waardoor het dan ook niet hoeft te verbazen dat er een tikkeltje Griekse keuken te vinden is in Abbey Road.
Smullen op de Queen Victoria Market in Melbourne
Dinsdagochtend begonnen we onze dag in Melbourne op de Queen Victoria Market. Wanneer je in een vreemd land bent kan een vlees-vis-en groentenmarkt een echte verrijking zijn. BB werd omver geblazen door de gigantische stukken vlees, de vele keuze aan lam en steak; De deli’s (delicatessenzaken) die de allerlekkerste kazen en dips verkopen en vis die je bij ons nooit te zien krijgt. Bij de groenten verwaterde ze algauw bij de grote keuze aan typische groenten die je in de Aziatische keuken kan gebruiken, zoals bijvoorbeeld paksoi. Iets wat bij ons toch iets moeilijker te krijgen is.
De Queen Victoria Market herbergt ook een kleine food court waar wij vooral gesmuld hebben van écht Chinees, Kantonees eten. Dit smaakte naar meer waarop we Melbournes China Town in trokken. Nuja, Chinees… We belandden uiteindelijk bij een Japanner waar we enkele sushi-rolletjes deelden. My personal favourites: California roll & tuna roll.
Als er iets is dat ik nu al zeker ga missen eens ik terug in België ben, dan is het wel het feit dat ik in Melbourne op elke hoek sushi kan vinden! Een ideale snelle hap voor tussendoor, of evengoed lekker uitgebreid voor een sjiek diner.
De Royal Botanical Gardens in Melbourne
Hierna besloot ik BB de prachtige Royal Botanical Gardens te tonen. Het is soms een beetje zoeken, en het is er zo groot dat ik er ook nog vaak verdwaal. Maar soms zijn er van die momenten dat je echt verbaasd wordt door deze ‘tuin’. Durf dan ook eens een kleiner pad in te slaan of wat dieper het park in te gaan. Ook als je wat hoger gaat heb je kans op een prachtig skyline van de tuin met op de achtergrond de wolkenkrabbers van Melbourne.
Terwijl het maandag slechts een 25°C was, stijgde dinsdag de temperatuur tot zo’n 35°C. Voor iemand die net uit het koude België kwam was dit toch meteen vrij warm en de moeite sloeg dan ook toe. Of was het de jetlag? Hoe dan ook, in de namiddag terug naar het hotel voor een laat middagdutje.
Afscheid nr.2 van mijn hostfamily en een laatste keer Chapel Street
‘s Avonds kreeg BB de kans om mijn hostfamily te ontmoeten. Het was vreemd om ze opnieuw te bezoeken, hoewel ik zondag nog maar net afscheid van hen genomen had. Ik had het gevoel dat het leven van mijn gezin alweer door ging… Zonder mij. Niettemin merkte ik meteen bij aankomst dat mijn hostmum alles uit de kast had getrokken om ons een aangename avond te bezorgen. Het huis lag er netjes bij, en het beloofde drankje werd Champagne met de duurste kazen en andere lekkere hapjes.
Zelfs na de Champagne wou mijn hostmum tonen wat de Australische wijnen waard zijn waardoor mijn moeder nog overstelpt werd met een lekker glas witte wijn. Eindelijk zag BB het huis waarvan ze enkel stukjes had gezien via Skype. Nu kon ze alles beter linken. En ook zij begreep meteen waarom ik me er zo snel thuis voelde, want het moet gezegd: het was er altijd erg gezellig! Het was (opnieuw) moeilijk afscheid nemen. De meisjes hingen letterlijk aan mijn lijf en moesten van mij gesleurd worden opdat ik de deur uit kon. Dat doet je toch wel wat!
Na onze aperitief bij mijn hostfamily gingen we naar mijn ‘partystreet’: Chapel Street. We aten lekker uitgebreid Italiaans bij Sienna en trokken dan weer met de tram huiswaarts.
Brunch in Southbanks food court
Woensdagochtend sliepen we lekker uit waarna we opnieuw de stad in trokken. Om 11u waren we afgesproken ‘under the clocks’ van Flinders met Nana Carole. De grootmoeder van ‘mijn’ kids. Zij wou me héél graag nog eens zien en verwende me zelfs met een mooi afscheidscadeautje. We hadden een vroege lunch omdat zij later naar haar werk zou vertrekken.
Ook aan Southbank is er een food court. Op zich is het wel makkelijk om daar met meerdere mensen iets te gaan eten. Zelfs als iedereen zin heeft in een totaal andere keuken kan je toch lekker bij elkaar zitten. Want zoals eerder gezegd, een food court is gewoonweg een grote zaal omgeven door verschillende ‘kraampjes’. Als je wil kan je ’take away’ doen, maar je kan er ook voor opteren om ter plaatse te eten. Dan krijg je meestal ook echt servies en bestek. Servies dat bovendien door mensen van de food court wordt afgeruimd. BB en ik kozen voor iets Thaïs, terwijl Nana voor de Australische keuken ging.
National Art Gallery of Victoria in Melbourne
Voor een koffie verplaatsten we ons naar het ‘Arts Precinct’, naar het NGV (National Art Gallery of Victoria) . Hier genoot BB voor het eerst van een echte muffin. Algauw besefte ze dat de Australische muffins echter best groot zijn. Ik verdenk de Australiërs er zelfs van dat ze op die manier mensen willen koppelen, want je kan zoiets onmogelijk in één keer op eten. Eén keer maar heb ik voor mij alleen een muffin gekocht. En ik heb er drie dagen over gedaan om hem op te eten. (En ja, hij was heel erg lekker!)
Hoewel het de vorige dag best zonnig was hadden we die dag niet veel geluk. Regen! De mensen in Melbourne slaakten een zucht van opluchting na de lange hittegolf. Maar voor ons was dit toch iets minder leuk. Een dagje strand in St.Kilda zat er bijvoorbeeld al niet in.
Toen we echter afscheid namen van Nana werden we aangeklampt door een oudere vrouw. Zij was blijkbaar vrijwilliger-gids voor het museum. Als we nog een tiental minuutjes zouden wachten zou ze ons voor een klein uurtje rondgidsen door de tijdelijke tentoonstelling ‘Melbourne Now’. Perfect voor onze regenachtige dag! Bovendien bleek deze tentoonstelling te gaan over artiesten uit Melbourne. Dat wil zeggen: heel wat kunstenaars uit heel wat verschillende richtingen. Van schilderkunst, naar beeldkunst, naar het maken van juwelen, kledij, werken met stof, … Voor ieder wat wils!
Ik geloof niet echt dat je in Australië moet zijn om prachtige kunst in een museum te bezoeken. Want het moet gezegd, het beste hangt voornamelijk in Europese steden (Louvre, British Museum, Rijksmuseum, …). Australië is dan ook een jong land met een minder uitgebreide kunstgeschiedenis. Geen grote namen zoals Rubens, Van Eyck, Da Vinci of Picasso hier. Al is er wel heel wat prachtige Aboriginal Art te vinden. Niettemin waren er toch een aantal stukken van de jonge generatie Australiërs die mijn adem wegnamen. Tip voor Melbourne dus: loop een museum binnen en wie weet krijg je een gratis tour. Sowieso zijn heel wat musea in Melbourne gratis, of op z’n minst bepaalde collecties die de musea herbergen.
Melbourne, start van een lange rondreis langs de Oostkust.
Na de tour hielden we Melbourne voor bekeken en trokken we terug naar ons motel. ‘s Avonds hadden we niet veel zin om ver te lopen om iets te gaan eten. Het goot dan ook pijpenstelen! Dus namen we – goed aangekleed – de tram naar een McDonalds in de buurt. Een Australiër met een lichte T-shirt, sandalen en een schamele paraplu keek naar ons op: “Oh, you came prepared?” “Natuurlijk!”, antwoordden we: “We’re from Belgium, we’re used to it.” En voor we het wisten ontstond er een hele conversatie over het weer in België en de bekende vier-seizoenen-in-één-dag in Melbourne.
De volgende ochtend was ik bijna vergeten dat we om 10u moesten uitchecken, dus was het nog even hectisch bij het (her-)inpakken. Helaas was het opnieuw een regenachtige dag, best jammer, want de toppunten van Melbourne hadden we gezien en het was toch nog even wachten voor we konden vertrekken naar Cairns. Zonnen op het strand van St.Kilda of picknicken in de Royal Botanical Gardens hoorden er dus niet bij bij deze trip. Niettemin besloten we al vrij gauw om toch al naar de luchthaven te gaan. Uiteindelijk is het altijd leuk om daar de mensen te bestuderen (bijvoorbeeld wanneer ze hun bagage op de weegschaal zetten en dan in paniek dingen beginnen te verplaatsen van hun in te checken bagage naar hun handbagage.) Helaas hadden we niet veel geluk, wel een uur vertraging naar Cairns!
Gezien ik in Cairns een huurwagen had besteld, was het mijn bedoeling om aan te komen in Cairns wanneer er nog voldoende daglicht was. Dat was dan ook niet bepaald het geval meer wanneer we uiteindelijk aankwamen in Cairns… Maar welke gevolgen dat gaf… Is voor een volgende blog 😉