Hoe ziet jouw week er uit?

Posted on Posted in Australië

08-08-13

Eén van de meest gestelde vragen die ik krijg, is hoe een typische week zoal verloopt hier in Melbourne. Nu ik hier reeds 3,5 weken ben kan ik min of meer wel een typische weekplanning weergeven 🙂

Maandag:

Hoewel ik in principe pas om 7u moet opstaan en er dan nog steeds voldoende tijd is om de kinderen zonder veel gejaag klaar te maken voor school, draait dat meestal wel anders uit. De kinderen zijn namelijk vaak al veel vroeger op. Meestal sta ik uiteindelijk op rond 6.30u. Gelukkig had ik in het begin last van jetlag waardoor ik elke dag sowieso om 4u in de ochtend wakker werd. Op die manier zat ik dus gelukkig al vrij snel in het juiste ritme hier, want wie me goed kent weet maar al te goed dat ik eerder een nachtuil ben dan een ochtendmens. Gevolg is wel dat ik vaak rond 21u al in bed zit :s

Hoe dan ook, wanneer de ochtend begint maak ik eerst de meiden hun lunchbox. En geloof me dat is een gedoe! Niet alleen lusten ze niet bepaald alles maar hebben ze ook heel wat verschillende doosjes. Er wordt bij hen op school geen warme maaltijd of wat dan ook voorzien. Dus ze hebben een ‘fruit snack’, ‘lunch’ en ‘big snack’ mee. De kinderen hier zijn niet bepaald dol op boterhammen, maar eten als lunch gewoon wat yoghurt en rijstwafels. ‘Fruit snack’ is meestal wat aardbeien. (Deze zijn hier overigens niet het vreten waard wanneer je de lekkere, sappige, zoete, stevige felrode aardbeien van België kent.) De ‘big snack’ is meestal een muffin die hun moeder heeft klaargemaakt of een ander gezond koekje.

Wanneer de ouders thuis zijn, maken zij het ontbijt voor de kids. Meestal pancakes met honing en kaneel of warme havermeel met melk, honing en kaneel. Uitzonderlijk eens wat yoghurt met fruit of cornflakes. Het is grappig om te zien hoe ze dolgraag worden bediend wanneer de ouders thuis zijn. Als ik er alleen voor sta nemen ze gewoon zelf hun ontbijt uit de kast (dan nemen ze vaak gewoon cornflakes of een toast met vegemite). Nuja, het is ook alleen maar papa die de beste pancakes kan maken 😉

Eenmaal ontbeten help ik ze aankleden (elke dag een uniform/ private school) en maak dat ze hun tanden poetsen. In het begin had ik moeite om de jongste, Tilly, haar tanden te doen poetsen. Heb ik dankzij Laura de oplossing gevonden! Tilly heeft duidelijk veel van haar vader en heeft niets liever dan dat alles een competitie is. Dus nu houden Tilly en ik elke ochtend ‘a tooth brush race’. Tot nu toe heeft Tilly al elke wedstrijd gewonnen. Eigenlijk denk ik gewoon dat het niet eerlijk is omdat zij kleinere tandjes heeft, maar goed. Zo poetst ze toch haar tanden!

Daarna de hel van de dag: de meiden hun haar doen. Vooral niet handig bij de oudste. Haar haar springt alle kanten op en dan kan ze nog niet stilzitten ook! Allerlei vlechtjes en staartjes maken… Ik ben er zeker van dat ik over 6 maanden een pro ben in die dingen! De jongste haar haar mag ik niet aanraken wanneer mama thuis is. Als mama niet thuis is maakt ze er geen probleem van dat ik haar haar doe. (Oef!)

Als de ouders thuis zijn zetten zij de kinderen af op school voor ze naar hun werk trekken. Zo niet, breng ik ze te voet naar school. Het is nog geen 10min. wandelen van hier! De school ziet er uit als een sprookjehuis, gebouwd in de typische Victoriaanse stijl en de school is bovendien goed bewaakt ook! Je moet namelijk een code ingeven om de schoolpoort te kunnen openen.

Op maandag komen de ‘cleaners’ (2 Chinese vrouwen die je nauwelijks kan verstaan). Terwijl zij het huis poetsen doe ik de was en de strijk en doe ik de lakens van de kids en dat van de ouders om de week. Precies hotelbedden hier, allemaal met heel veel lakens, duizend-en-één-kussens. En m’n hostmum heeft graag dat de bedden allemaal goed ingestopt zijn. Gelukkig maken de ‘cleaners’ het kingsize bed op van mijn hostouders. Geen idee hoe ik dat in m’n ééntje op een deftige manier zou kunnen opmaken.

Soms doe ik ook wat boodschappen, ruim ik de kamer op van de meisjes, ruim de keuken op, etc…. En voor ik het weet is het 15u en ga ik de meisjes van school ophalen. (Eindigt om 15.15u). Op maandag haal ik enkel Tilly, de jongste af. Mia gaat dan met enkele andere kinderen mee naar de karate. Ik hou van mijn maandagen, want als ik alleen ben met Tilly, is ze het liefste meisje van de hele wereld. Dan gaan we naar een speeltuin of een park en we hebben altijd een fijne tijd met elkaar 🙂 Eenmaal thuis (en wanneer ik ook Mia opgepikt heb), laat ik de meisjes zo snel mogelijk omkleden zodat ze uit hun uniformen zijn. Intussen was ik hun lunchboxes. (Jaja, dat is echt mijn dagelijkse volgorde). Dan moeten ze elk op beurt ‘mathletics’ en ‘reading’ doen. Mathletics zijn enkele rekeningoefeningen op de computer en reading is voorlezen van enkele woorden of uit een boek voorlezen. Terwijl ik naar het ene kind luister of ze juist voorleest, zit de andere intussen te oefenen op de piano of de viool. Rond 5.30u is het etenstijd. Geen grote kookkunsten nodig hier! Tilly wil altijd wat wortels en komkommer + iets erbij. En Mia wil altijd tomaatjes met rocket salad + iets erbij. Ze hebben namelijk geleerd dat ze elke dag zowel een rode groente als een groene groente moeten eten. (Maar ze kiezen altijd dezelfde groente.) Meestal is het gewoon wat pasta of kip erbij. Eigenlijk zelden iets van vlees. Tilly heeft verder ook graag wat toast met brie of tonijnsalade erbij (ben ik ook dol op!) en Mia gewoon een simpele omelet (vaak uit de doos waar er enkel eiwit in zit… Geef mij maar echte eieren!)

Hierna steek ik ze in bad. En tegen dan is vaak moeder/vader/nana thuis. Tenzij de ouders natuurlijk in Sydney ofzo zitten, dan is het meestal enkel nana die het komt overnemen. Wanneer enkel nana er is, lees ik ze nog een verhaaltje voor en steek ik ze in bed.

Dinsdag:

Op dinsdag ziet mijn dag er niet veel anders uit. Alleen zijn er dan geen cleaners in huis en heb ik minder was/strijk. Dus dan ga ik hier in de buurt gaan joggen met Eva en Laura. En als het budget het toe laat drinken we na onze run een koffietje in de buurt.

Op dinsdag haal ik wel beide kinderen van school af en wandel dan samen met hen naar ‘de big girls school’ (hoogste jaren van het lager onderwijs en het middelbaar) waar ze gym hebben. Leuk is wel dat er daar ook vaak een hoop andere moeders zijn met wie ik een gezellig babbeltje kan slaan. Ik breng sowieso steeds een snack mee voor mijn kids, maar er zijn vaak ook heel wat moeders die heel hun frigo hebben te lijken meegebracht. Dan delen ze gewoon alles met alle kinderen. Ze worden dus nogal verwend op de gym!

Op de dinsdagen dat m’n hostmum thuis was heeft ze telkens gekookt voor het hele gezin. Hoewel ze zelf vegetariër is heeft ze voor mij en haar man 2x een goede grote steak gebakken. (Helaas zonder frietjes, maar ach.)

Woensdag:

Er wordt verwacht dat ik het huis eens dweil, iets wat ik niet zo leuk vind, gezien ik me écht afvraag of dat zwabberding wel werkt. (Zie vorige blogpost.)

Woensdag hebben de meisjes ballet, dit vlak na school. De balletschool is helaas wat verder gelegen, waardoor ik de meisjes met de auto moet voeren. Woensdag is dus mijn ‘spannende’ dag. Want het is toch een goede 20 minuutjes rijden, meestal tegen dan in de spits. En niet te vergeten aan de andere kant van de weg… In de buurt van de balletschool is er eigenlijk geen parkeerplaats (wel een veel te dure ondergrondse parking). Dus dan stel ik me altijd eerst even fout geparkeerd, ga snel naar binnen, help de meisjes met omkleden, maak dat ze een mooi knotje hebben en loop dan weer snel naar buiten om een parkeerplek te zoeken. De eerste keer bijna een halfuur rondgereden voor ik iets vond! Hopelijk lukt het vanaf nu vlotter, nu ik toch enkele goede plekjes in de buurt weet zijn. Maar het is niet makkelijk wanneer je de regels niet goed kent, de weg niet kent, en eigenlijk geen idee hebt hoe groot je auto is (fileparkeren heb ik hier nog niet gedaan).

De meisjes zitten voor het ballet niet in dezelfde groep, maar hebben wel na elkaar les. Dus ik breng behoorlijk wat tijd door in de balletschool. Opnieuw is mijn tas gevuld met allerlei snacks en heb ik ook de computer mee voor hun mathletics en laat ik hen ook hun reading doen. Dan is het huiswerk toch al op z’n minst gedaan als ze thuis komen. Vorige week had ik geluk. Even meende ik te moeten koken voor zowel de meiden, mezelf, nana en Mark; maar blijkbaar gebeurd het wel vaker dat ze op woensdag na het ballet gaan uit eten. ‘Lekkel’ Chinees gegeten die avond 😉

Donderdag:

Eén van mijn favoriete dagen! De kinderen moeten na school dan namelijk naar de tennis. Hiervoor gaan ze echter met een andere moeder mee die ze dan ook weer thuis afzet. Dat geeft me wat extra vrije tijd. En dan lukt het wel eens om richting het centrum te trekken en de stad wat te ontdekken. (En als lunch sushi af te halen!)

In het begin van de dag blijf ik wel nog even thuis, want ’s morgens komt er een man om een paar huishoudelijke taken te doen (vuilbakken legen, terras vegen, ramen lappen, …) en hij neemt/brengt de strijk van de ouders mee.

Doordat de kinderen laat thuis komen is het ’s avonds wel beetje hectisch om alles gedaan te krijgen (reading/mathletics/eten/bad/bed) voor de ouders of nana thuis komen. Ik begin nu wel een systeem te ontwikkelen, maar in mijn eerste week is de donderdag volledig de mist in gegaan. Toen de ouders thuis kwamen moesten ze nog eten krijgen, moesten ze nog in bad gaan én lag het huis er ontzettend rommelig bij :s Tilly was die avond namelijk nogal koppig geweest en sloeg gewoon naar de woorden in haar boek i.p.v. ze effectief voor te lezen. Zijn we bijna een uur aan een klein kinderboekje bezig geweest. (Iets dat normaal een goede 10 minuten duurt). En terwijl ik met Tilly bezig was, had Mia natuurlijk het huis overhoop gehaald. (Want opruimen kennen deze meiden helaas niet.) Toni was duidelijk teleurgesteld toen ze thuis kwam, maar gelukkig kreeg ik van Nana een knipoog dat het wel ok was. Was tenslotte m’n eerste week 🙂

Vrijdag:

Op vrijdag is de afspraak dat Eva en ik naar Laura’s suburb trekken om daar samen te lopen. Zo is ’t mooi eerlijk verdeeld (op dinsdag komt Laura namelijk tot bij ons, toch een halfuurtje met de tram). Tot nu toe is het eigenlijk nog niet gelukt om ons aan deze afspraak te houden door enkele uitzonderingen, dus ik ben nog niet bij Laura in de buurt geweest. Toch stiekem benieuwd hoe haar buurt er dan uit ziet. Is namelijk iets hoger gelegen, en ze zou naar ’t schijnt aan de ene kant een mooi uitzicht hebben over de stad en aan de andere kant zou je vooral veel groen zien.

Op vrijdagen ga ik opnieuw met de zwabber aan de slag en gezien de kinderen hier zoveel van kleren wisselen draai ik praktisch elke dag een was. Dus op vrijdag doe ik ook weer vaak wat strijk ofzo. En voor ik het weet is het weer 15u!

De kinderen hebben op deze dag geen activiteit (oef!) Maar ze worden wel gestimuleerd om een playdate of sleepover te hebben. Je ziet hier alleen maar drukke straten, zelden een doodlopende straat, laat staan een wijk waar kinderen gewoon onbezorgd bij elkaar kunnen aanbellen om te vragen of ze kunnen spelen. Een playdate wordt hier dan ook echt als een groot iets gezien en de meeste Australiërs lijken het echt belangrijk te vinden dat het gebeurd. Dit om de social skills zogenaamd van hun kinderen te verbeteren. (Al denk ik persoonlijk dan eens: laat dat kind nu eens gewoon met rust, het kan zich ook perfect alleen vermaken?!) Hoe dan ook, met wat geluk gaan ze beiden ergens anders op playdate, of op zijn minst één kind ergens. Met wat minder geluk zit ik hier helaas met 4 (of meer) kinderen in huis. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het leuk om met zoveel kinderen bezig te zijn en ik kan ze allemaal de baas. Alleen wordt hier blijkbaar verwacht dat je deze kinderen dan ook echt gaat entertainen en vanalles gaat organiseren voor hen. (Voelt een beetje als een mini Free-Time kamp haha.) Intussen heb ik al door dat ze eigenlijk toch het liefst van al met rust worden gelaten en vooral graag rollenspelen doen met elkaar of gewoon wat tekenen. Zo speciaal hoeft het dan blijkbaar toch niet te zijn.

Tilly hier in het midden met twee vriendinnetjes op hun playdate

Maar toch, zo’n playdate heeft me extra werk. (Plots breken er dan dingen, wordt er gemorst, moet er meer speelgoed worden opgeruimd, …) Anderzijds, tijdens die playdates de meisjes al leuke dingen zien doen en fijne momenten mee beleefd.

Tegen dat het vrijdag is ben ik eigenlijk wel op en kijk ik uit om m’n weekendje te beginnen. Al moet ik zeggen dat ik zondag dan alweer uitkijk naar een nieuwe week en ben ik benieuwd welke avonturen de meisjes allemaal zullen meemaken!

Het is vreemd, enerzijds lijkt het alsof ik niet veel te doen heb, maar de tijd vliegt echt voorbij. Het is verwonderlijk hoe snel het soms al 15u kan zijn en het dus al tijd is om de meisjes van school af te halen. Misschien is het omdat ik hier nog niet lang ben, en ik vaak nog (soms letterlijk) mijn weg moet zoeken, ik nog alle kasten moet opentrekken vooraleer ik iets vind, ik de potjes in de frigo goed moet lezen om te weten wat er precies in zit, … Dus alles gaat waarschijnlijk nog wat trager. Ik vermoed dat wanneer ik dit allemaal beter weet ik in een nog beter ritme zal komen en misschien wat meer tijd zal hebben om nog andere dingen te doen. Hoe dan ook, tot nu toe hou ik wel van dit leventje. Drie weken en een half hier… En eigenlijk voel ik me al thuis 🙂

Gelukkig is het niet ‘all work’, maar is er ook ‘play’. Mijn avonturen tijdens de afgelopen weekends hou ik echter voor een volgende post!

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=5dbEhBKGOtY&w=560&h=315]

Reacties op mijn oude blog:

Christa De Vlieghe schrijft:08 Sep 2013, 20:08
Nie te doen!
Laat die meiden maar eens bij ons wonen!
Cultuurschok me dunkt.
Maar jij Davina jij bent de maX.
Zoen
Christa.Davina schrijft:09 Sep 2013, 06:02

Haha Christa, dankjewel voor ’t compliment. Voor mij is ’t langs deze kant alvast af en toe een beetje een cultuurshock 😉

Eva schrijft:09 Sep 2013, 10:11

Zeg madammeke ga jij maar eens snel die blog over de weekenden tikken because then we’re talking babe 😉 dat doordeweekse gerompslomp is maar bijzaak 😉 xx

Davina schrijft:09 Sep 2013, 12:16

Eén keer maar Eva, vanaf nu alleen nog maar weekend talk baby 😉

Belinda schrijft:09 Sep 2013, 17:02

Onze ‘routineuze’ Davina, wie had dat gedacht 🙂
Goed zo!

Christa De Vlieghe schrijft:09 Sep 2013, 23:32

Juist een super wknd had met jouw moetje en Johan!
Weer je ik zou dat nooit gedurfd hebben zo alleen. Ik bewonder jou, en ook je moetje…en Johan, echt waar!
Zoen en tot schrijfs
Christa

Davina schrijft:10 Sep 2013, 01:14

@ BB: ergens is het wel fijn, zo is er meer orde in m’n leven. Maar ik vind de weekends vol met verassingen toch ook leuk. Dus enerzijds merk ik dat het goed is om een houvast te hebben, maar anderzijds merk ik ook dat ik wel nog wat uitdaging nodig heb in het leven. Anders zou het maar saai worden!

@ Christa: Ja, ik heb al alles gehoord van dat weekendje! Waarschijnlijk het beste trouwcadeau dat ze gekregen hebben 😉 Ik heb een paar keer onderweg naar hier gedacht: “Ik ben gek, wat doe ik nu? Waar ben ik mee bezig?” Maar ik ben hier zo snel omringd door zoveel lieve mensen, ik ben hier niet alleen hoor 🙂 Trouwens Christa, hetgeen jij al gedaan hebt in je leven, bijvoorbeeld naar Cuba gaan, das toch ook niet min?

Dikke zoen voor jullie beiden!

Griet Deweirdt schrijft:20 Sep 2013, 16:13

Amai al die buitenschoolse activiteiten! Die hebben precies geen moment rust :p

Davina schrijft:23 Sep 2013, 12:53

@ Griet: Is idd niet te doen. Op zaterdag hebben ze ook jazz-ballet en tapdans. En wanneer ze geen activiteit hebben worden ze gestimuleerd om een playdate te hebben. Nu hebben ze vakantie en hebben ze gelukkig wat minder activiteiten en playdates. Ik heb de meiden al zo zien genieten om gewoon eens wat ‘me-time’ te hebben. Enkele dagen terug ze een hele dag in hun pyjama gelaten, gezellig gespeeld, gewoon wat films gekeken, … Niets speciaals, een echte luie dag. Vonden ze zo leuk! Was wel eens nodig zo’n luie dag 😉

Tschüss, Davina

One thought on “Hoe ziet jouw week er uit?

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge