So, how about your weekends (deel 1)

20-09-13

Nadat ik in mijn vorige post een normale schoolweek beschreven heb, is het eindelijk tijd voor mijn weekends!

Mijn allereerste weekend heb ik natuurlijk al beschreven in deze (klikkerdeklik!) post.

Weekend 2 (23 – 25 augustus 2013):

Op vrijdagavond werd ik bij Renée thuis uitgenodigd. Renée is een Nederlandse jonge meid die hier ook als au pair werkt. Hoewel we beiden in Melbourne wonen, duurde het een goed uur met de tram vooraleer ik bij haar was. Ook Irene, NOG een Nederlandse au pair was bij Renée op bezoek. Renées hostouders waren het land uit en de kids bij de grootouders. Daardoor kon Renée ons lekker verwennen met een typische pannenkoek (van bij ons, geen pancake) met appels. ‘s Avonds nog naar een filmpje gekeken (Pitch Perfect, leuk!) En dan maar besloten om bij Renée te overnachten. Supergezellig bij Renée! Het was ook duidelijk af te lezen dat Renée’s hostmum een architecte is, het huis was een typisch Victoriaans huis: ziet er klein en schattig uit vanbuiten, maar is héél groot vanbinnen. De inrichting, de kleuren, precies uit een woonmagazine 😉

Op zaterdag besloten we naar Flinders Station te gaan en zoals de Aussies af te spreken ‘under the clocks’. Want ja hoor, we kregen er nog een Hollandse au pair bij: Cyrille. Irene is al het langst hier in Melbourne (en is nu zelfs voor een tweede au pairavontuur vertrokken naar Adelaide.) Het was dan ook vooral Irene die ons door de kleine laantjes en straatjes van Melbourne leidde. Met Eva had ik reeds enkele van die straatjes gezien, maar Melbourne heeft echt heel wat geheime plekjes waar je zo over zou kijken.

Wat geshopt, wat geluncht, wat gedronken, en het zonnetje scheen sterker en sterker. Echt een fijne dag gehad toen! Doordat ik nog wat last had van jetlag besloot ik vrij vroeg terug te keren en wat te rusten.

Ook zondag was het nog een mooie dag, dus dan met de andere Dutchies Eva en Laura (jaja, ik ben hier echt omgeven door de Hollanders) naar St.Kilda getrokken. St.Kilda, met wat kan ik het vergelijken? Het is geen Knokke, noch Blankenberge noch de Haan… Palmbomen, een groot strand, een gigantische boulevard, een Luna Park, gezellige bars, een straat vol met cupcakes en veel ander lekkers:

‘s Avonds ook gesmuld bij de Grill’d Healthy Burgers (onlangs ontdekt dat het eigenlijk een keten is, hooray, nog zo’n lekkere zaken hier!)

Donderdag 29 augustus:

Geen weekend, maar in navolging van andere Australiërs toch maar lekker uit geweest. Het is namelijk opvallend hoeveel er te doen is op donderdag! Bij ons is donderdag ook voor studenten een typische dag om uit te gaan, maar hier gaat ook ‘het werkvolk’ op donderdagavond uit. Opvallend is dan ook dat er bijvoorbeeld op een zondagavond bijna niemand op restaurant te vinden is. Op donderdag smijten ze dan weer met “oesters voor $1” en “happy hour”. Eva, Laura en ik trokken dan maar naar de Eureka Tower. De wolkenkrabber is bijna 300m hoog. “Het gebouw is de hoogste woontoren als men tot de hoogste verdieping meet. Q1 in de Gold Coast is officieel de hoogste woontoren ter wereld, doordat de spits zijn hoogte vergroot.” Aldus Wikipedia.

Laura durfde niet bepaald dichtbij het raam te komen, maar Eva en ik wilden Melbourne by night wel wat dichterbij zien!

De Eureka Tower is gelegen aan één van de gezelligste plaatsen in Melbourne: Southbank. Gelegen aan de Yarra river, vind je een mooie boulevard met de ene zaak naast de andere. We lieten ons in de ‘World’ verleiden door een kaasplank en wat wijn, met op de achtergrond een mooi streepje live muziek. Niet onbelangrijk: daar werden we door de meest enthousiaste en beleefde ober ooit bediend!

Weekend 3 (31 augustus – 1 september):

In dit weekend is de lente officieel gestart! En je kon het meteen voelen! Reeds vroeg in de ochtend kriebelde het dan ook om te gaan joggen in het park. In België moest ik m’n uiterste best doen om mezelf in m’n sportoutfit te heisen en te gaan sporten, maar hier gaat het me zoveel makkelijker af. Ik denk dat het komt omdat je gewoonweg IEDEREEN hier ziet sporten. Je kan écht moeilijk achterblijven hoor. En nu ik me met Eva en Laura heb ingeschreven voor de Color Run, moet ik wel maken dat ik toch iets of wat van conditie heb 😉 En na wakker te worden door enkele krijsende kinderen en blaffende honden doet zo’n rondje lopen écht deugd! Hier in de buurt ga ik vooral in het Oorong Park lopen, zo fijn om daar te zijn op een zaterdag. Andere joggers, spelende kinderen, een rugby wedstrijdje, mensen op wandel met hun look alike honden, … Zalig gewoon 🙂

In de avond voor het eerst uit geweest in Melbourne. Samen met Eva en Laura naar Chapelstreet getrokken. Eerst gegeten in ‘Caffé Sienna’, een Italiaans restaurant. Beetje gemende gevoelens bij dit restaurant. Hoewel ze op onze vraag ons lekkere dips kwamen serveren, terwijl dit niet op de kaart stond, werd dit lekkere dipbordje weer snel weggenomen omdat het plots nodig was om ons hoofdgerecht te serveren. Achteraf gezien was het misschien zo slecht nog niet dat ze ons voorgerechtje zo snel wegnamen, want jeetje was me dat een grote portie! Ik had een lekkere pasta met tomaat, feta en aubergines besteld. Het bord leek echt oneindig diep te zijn. Als dessert een ijskoffie gedronken (omdat ik niet kon kiezen tussen een zoet dessert en iets om wakker te blijven).

Hierna een wijntje gedronken in de hippe zaak ‘Morris Jones’ (was denk ik ook de duurste wijn van de avond, overigens gemiddeld $8 per glas wijn hier!) En uiteindelijk in de ‘Lucky Coq’ beland. (Heel leuk om een dag later aan je hostparents in het Engels te vertellen waar je geweest bent. “The Lucky WAAAAAAAT???” – “Coq, spelled c-o-q.” – “Oooooh, ok…”).

Heel wat danspasjes en flessen wijn later eigenlijk al vrij vroeg thuis aangekomen. Onze avond was dan ook al vroeg begonnen. Ik vond het wel fijn zo, in ‘our line of business’ ben je namelijk zo moe dat je in principe om 21u al in bed zit. Enige nadeel van de zware pasta en de flessen wijn? Dat zowel Eva en ik geleerd hebben wat de Engelse uitdrukking “To drive the porcelain bus” precies wil zeggen…

Niettemin, memorabele zalige eerste avond uit! Australiërs zijn ook op de dansvloer heel sociaal en mengen zich vrij snel in je groepje om te kletsen of om met jou te dansen. Wat een lief volkje is dat toch hier!

Zondag besloten we dan maar wat te bekomen door een mooie ochtendwandeling te maken in de Royal Botanic Gardens. Achteraf bleek dat we nauwelijks IN de Royal Botanic Gardens waren, maar ach, we zagen groen, we zagen een blauwe hemel… We waren blij 🙂

Laura en Eva hadden tickets voor een Footy game in de namiddag en trokken dus terug naar huis. Ik besloot echter een wandeling in het centrum te doen. Op het internet staan er talloze leuke wandelingen die je in Melbourne kan doen, vaak mét plannetje en uitleg. Eerlijk gezegd geen idee meer waar ik het gehaald heb, maar ik besloot dus de thema-wandeling ‘hidden lanes and arcades’ te doen. Zoals ik reeds eerder verteld heb lopen er namelijk heel wat leuke kleine straatjes in Melbourne en nieuwsgierig zoals ik ben vind ik het altijd leuk om ‘geheime’ plekjes te ontdekken. De eerste zonnestraaltjes maakten de wandeling extra leuk, alsook de vele gezellige eetplekjes die ik passeerde. Het was uiteindelijk in Hardware Lane bij ‘Triim’ dat ik halt hield voor een warm broodje met kip, kaas en avocado. Lekker eten op een gezellig terras, en zoals op zoveel plaatsen in Melbourne, een goede straatmuzikant op de hoek van de straat. Ik kon deze straatmuzikant wel bijna kussen! Niet voor zijn goede looks (die had hij helaas niet), maar voor zijn sax en de tonen van ‘Mack the Knife’ die er uit kwamen. Even meende ik dat Satchmo stond te spelen <3

Intussen ben ik al veel straatjes en gallerijen vergeten, en zal ik ze dus moeten herontdekken. Maar dat is niet erg, het voelde een beetje alsof ik in Disneyland liep!

Nadat ik her en der nog wat leuke plekjes ontdekt heb (en natuurlijk wat geshopt heb), ben ik uiteindelijk terug richting Southbank gelopen. Ik vond het er die ene donderdagavond zo gezellig, dat ik wel eens wou zien hoe het er overdag was. Eenmaal onderweg bleken ook Laura en Eva van plan om dezelfde richting uit te gaan. Dus weer samen met de Dutchies voor een kaasplank gegaan (deze keer zonder wijn gezien onze “drive with the porcelain bus” de vorige nacht.) in ‘Leftbank’. En wat later op de avond ook lekkere sushi gedeeld bij ‘Saké’. Van een voldaan weekend gesproken!

En mijn andere weekends? Dat is voor een volgende keer! Hier zijn jullie tenslotte al even zoet mee, niet?

Alvast een tip van de sluier voor de volgende ‘aflevering’: vooral Eva, Laura en ik kunnen het goed vinden met elkaar. En we houden duidelijk van hetzelfde eten. Vooral onderstaande ‘songtext’ gaat voor ons goed op:

Reacties op mijn oude blog: